Onzekerheid.

Gaan we nou of gaan we niet? Dat is geen twijfel of we willen of niet maar of we die vel begeerde permanent resident card (of greencard zoals hij nog steeds in de volksmond heet) krijgen of niet. Het was al moeilijker geworden sinds 9/11 en sinds de crisis is het nog moeilijker geworden. Wat voor ons inhoudt dat de diversity lottery (greencard lottery) enige mogelijkheid is. Ondanks het feit dat de kans op het winnen van die loterij veel groter is dan de staats loterij blijft het koffiedik kijken en zijn we overgeleverd aan de willekeur van het random trekken van de inschrijvingen.

Dat heeft gevolgen voor een hoop meer dingen dan je zou denken. Er zijn best een hoop dingen die we zouden willen veranderen aan ons huis. Maar niet alles is ten voordele van de waarde ervan. Maar alleen het woongenot. Zoals het laten monteren van design radiatoren. Als we geen plannen gehad zouden hebben dit landje te verlaten hadden we daar niet zo lang over na hoeven denken. Maar nu, bij elke uitgave aan het huis, overwegen we of we het zouden moeten doen. het spanningveld tussen sparen voor de emigratie en investeren in iets wat we niet kunnen meenemen. Soms is er een tussen weg. Zoals in het geval van nieuwe badkamer meubels. We wilden kasjes en een andere wastafel. Daarbij wilden we niet in de muren hoeven boren. Nu hebben we een heel mooi setje kasten met bijbehorende wastafel+onderkast gevonden bij Ikea die we zo mee kunnen nemen. We zetten dan gewoon de oude wastafel weer terug. Dat is een investering die je dus niet kwijt bent. En als de toekomstige bewoners het setje willen hebben zal de prijs hoger worden. Een onderhandelings object dus. Linksom of rechtsom, het is iets wat we dus niet kwijt zijn. Of we nemen het mee, of we krijgen er geld voor, of het wordt een ding om het huis ietsje sneller te verkopen. In alle gevallen was het een investering die zich op een of andere manier terug betaald.

We hebben wel vorige maand de keuken eens afgemaakt. Die is door de val van mijn vrouw en de daarop volgende revalidatie die twee jaar heeft geduurd een beetje in het slop gevallen. Een keuken die niet af is is natuurlijk geen goed verkoop punt. Maar die is, op de schouw na, nu af. De schouw, waar de afzuigkap in zit, moet nu alleen nog gespachteld worden. Het laatste wat nu nog op het programma staat wat moet gebeuren is het afmaken van het laatste stukje schutting met de deur erin. Maar dat is iets voor het voorjaar.

Wat afhangt van hoe het zich allemaal financieel gaat ontwikkelen de komende maanden is de verbouwing van de zolder. We hebben een zolder van 10 bij 4.5 meter die nog totaal niet afgewerkt is. Hij is groot genoeg om er twee kamers in te maken en een washok. Maar ook dat gaat enige duizenden euro's kosten afhankelijk van wat ik allemaal zelf kan doen. Als dat klaar is is dat zeker een waarde vermeerdering en een manier om de woning makkelijker kwijt te raken want dan wordt het van een 4 kamer woning een 6 kamer woning. Wat er nog bijkomt is dat een aantal familie leden en vrienden van AnneMarie hebben besloten naar Nederland te komen voor een vakantie. Als die zolder dan klaar is hebben we een aantal logeer kamers voor ze. Maar we zijn nog steeds aan het nadenken of we het gaan doen of niet. Ik ga in ieder geval de zolder opruimen. Want net als de keuken is er na de verhuizing ook dara het een en ander blijven liggen. Dozen die nog niet zijn uitgepakt. Waar ene hoop spullen is zitten die ik blijkbaar dus niet nodig heb gehad de afgelopen 3 jaar. Dus maar eens kritisch kijken of ik dat allemaal niet eens weg zal gooien. En dat laatste is weer iets ten voordele en voorbereiding van de emigratie. Want uitzoeken moet ik het dan toch. We zullen dan kritisch moeten kijken wat we allemaal mee geaan nemen. Een container is dan welliswaar groot, maar ook die is eens een keer vol. En als je toch opnieuw gaat beginnen is het handig als je niet je zooi meeneemt waar je toch nooit meer iets mee doet.