Ons samen

Ons samen

dinsdag 23 maart 2010

Wat trekt ons aan om naar Amerika te gaan?

Er is iets wat trekt aan Amerika. Kan het niet goed omschrijven maar het is een gevoel van vrijheid wat ik in Europa niet heb. Kan er niet precies mijn vinger op leggen. Want het is niet zo dat je in Europa niet vrij bent of zo. Hooguit de veelheid aan regels en wetten in Nederland die misschien maakt dat je je constant beperkt voelt of de drukte van zoveel mensen op een klein stukje land of zo. Misschien ligt het aan de nederlandse middelmatigheid. "Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" cultuur. Als je in Nederland je kop boven het maaiveld uitsteekt wordt je raar aangekeken. Terwijl in Amerika dat niet zo is. De mensen zijn veel extremer in het uiten van hun emoties in Amerika zowel in hun vreugde als in hun kwaadheid waardoor je je veel minder "restricted" voelt of zo. Ik weet het niet. De wijdsheid van het land, de mogelijkheden, de belofte... Ik bazel maar wat. Maar er is "iets" wat trekt, wat mij doet verlangen daar te willen gaan wonen. Misschien tegen de odds en alle redelijkheid in, ongeacht de nadelen toch in het diepe willen springen. En die nadelen zijn er voor ons zeker ivm de hemofilie van mijn zoon en de spierziekte van mijn vrouw. Zeker als mijn vrouw ouder wordt (ze is net 50 geworden) gaat haar ziekte in practische zin problemen opleveren en dan zijn er in Nederland veel meer mogelijkheden voor hulp en opvang dan in de States. Daar zullen we veel meer moeten leunen op vrienden, familie dan in Nederland. veel onzekerder dus. Het is nu al zo dat mijn vrouw nooit volledig alleen op haarzelf zou kunnen wonen zonder dagelijkse hulp. En dat wordt alleen maar erger naarmate haar spieren zwakker worden. Dus dat is, zeker in Amerika, een onzekere toekomst. Dat zijn we ons terdege bewust en ik ben toch al een type die altijd rekening houdt met de worst-case-scenario. Niet dat ik een pessimist ben, in tegendeel zelfs, maar ik ben graag voorbereid op het ergste. Dan kan het alleen maar meevallen.

Waarom in de VS wonen?

Op facebook kreeg ik het volgende berichtje op het prikbord van de groep die ik daar heb aangemaakt over en voor Nederlanders die willen emigreren naar de VS of dat recentelijk hebben gedaan:

Toch nog even over de verschillen met Amerika versus Nederland. Waarom naar Amerika emmigreren als je Nederland over zo'n 25 vakantiedagen beschikt en waar je naar mijn weten hier in Amerika 2 weken vakantie krijgt tenminste in het begin van een nieuwe baan. Het kan zijn dat het verschilt per baan, maar wat ik veel om me heen hoor is toch min of meer 10 dagen betaalt verlof.

Zo maar even een nadeel aangestipt van het leven in de VS. Er zijn meer nadelen, maar dit is er een die elke Nederlander zal voelen als een nadeel. Want wat voor de een een onoverkomelijk nadeel is is voor de ander geen probleem. Maar het weinig aantal vakantie dagen is voor iedereen een flink nadeel of zal op zijn minst flink wennen zijn.

Mijn redenen? In de voorgaande blogberichtjes hier doe ik daarover al veel uit de doeken. Maar even een aantal zaken op een rijtje die voor ons het verlangen doen hebben in de VS te wonen en dan specifiek in centraal Georgia. Want er zijn best een hoop gebieden waar ik voor geen goud heen zou willen. Namelijk het hele noorden (vanwege het koude klimaat daar), Florida, California om er maar een paar te noemen. Voor geen goud zou ik daarheen gaan. maar goed, hier even mijn reactie op dat berichtje:

Tja, waarom? Redenen kunnen voor iedereen anders zijn. Mijn redenen?

Het klimaat. Zoals je misschien al gelezen hebt heeft mijn vrouw een spierziekte. De kou in de Nederlandse winters is een ramp voor haar. In Georgia is het een heel stuk minder koud in de winter, zeker overdag. En ikzelf heb ook een hekel aan de winter.

De ruimte. In Georgia is zoveel ruimte. In Nederland zit iedereen zo op elkaar.

De goedkope huizen. In Georgia kan ik een vrijstaande bungalow kopen voor een bedrag waar je hier nog geen eens een 1-kamer appartement hebt. Alles gelijkvloers en op de begane grond.

Auto's en gebruik daarvan goedkoop. Omdat mijn vrouw invalide is moeten we alles met de auto doen. Fietsen is niet mogelijk en openbaar vervoer is een drama als je in een rolstoel zit.

De relaxte levensstijl. In Georgia ligt het levens tempo een stuk lager. Mensen zijn daar veel minder gestressed.

De hartelijkheid en vriendelijkheid van de bevolking.

Daarnaast woont de familie van mijn schoondochter daar en mijn zoon en zijn vrouw willen daar gaan wonen. En aangezien wij ons zo thuis voelen daar, iets wat we nog nergens in al onze reizen hebben gehad maakt dat we erheen willen.

Er zijn natuurlijk ook nadelen, daar heb je gelijk in. Het beloofde land vindt je nergens.

Idd het lage aantal vakantie dagen. Dat zal flink wennen zijn. Ik houd rekening met een week vakantie dagen per jaar. Ik hoop dat ik in de salaris onderhandelingen twee, of misschien zelfs 3 weken kan regelen. Hangt af van het salaris wat ik ga krijgen en van de bereidheid van mijn toekomstige werkgever. We zijn gek op reizen dus de weinige vrijdagen zal voor ons behoorlijk wennen zijn. Plus dat ik bij de KLM weg moet waardoor ik ook mijn goedkope vliegreisjes kwijt ben.

De crappy ziektekostenverzekeringen. Het allemaal wel te regelen (desnoods via Nederland) maar het is allemaal erg duur.

Het magere sociale vangnet (of het ontbreken ervan). We zullen dat met verzekeringen zelf moeten regelen indien mogelijk en indien betaalbaar (WAO, WW).

De toch wel hardere maatschappij. Zekerheid van baan is een stuk minder in de USA. Ik bedoel, je kunt er veel makkelijker ontslagen worden dan hier. Verder het "rechter" cultuurtje. Alles moet je bijna alles via de rechter regelen en/of een laywer voor nemen.

Het land is veel minder modern en geautomatiseerd dan Nederland. Het zal vreselijk afhangen van de staat in Amerika maar dat geldt zeker voor Georgia. Veel dorpen en stadjes hebben niet eens TV kabel en telefoon lijnen. Internet is niet overal even snel en betrouwbaar. Veel zaken kan je niet via de pc regelen, zoals het betalen van lokale belastingen en allerlei burgerzaken.

De toch wel slechter verkijgbare ingredienten voor diverse buitenlandse maaltijden. Wij eten bijna alleen oosters, mediterraans en zuidamerikaans eten. Met name surinaamse en specifiek indonesische ingredienten zijn in Georgia niet of slecht verkrijgbaar of je moet er een heel eind voor rijden.

Veel familie laten we niet achter maar ik zal mijn zus echt vreselijk missen. En mijn vrouw haar broer en zus, maar met name haar moeder.

Het toch wel minder gezonde voedsel. Vlees is goedkoper maar vetter. En door de wat soepelere regels is het minder gezond en zitten er meer stoffen in die er niet in horen. Wij importeren hier in Nederland niet voor niets geen Amerikaans vlees en groentes. in Amerika hebben veel mensen een lagere weerstand, en dat komt door het voedsel. Waarschijnlijk moet je naar een duurdere winkel om dit een beetje te voorkomen maar dat is wat ik merk als ik daar ben en hoor van mijn schoondochter die heel goed het verschil merkt na inmiddels ruim een jaar hier te zijn geweest.

Om even door te gaan op het voedsel. Mijn schoondochter eet hier niet meer of minder dan daar. Haar eetpatroon is niet gewijzigd. Maar ze is nu sinds vorig jaar juli aaneengesloten hier geweest en is nu inmiddels 30 kilo kwijt en ze voelt zich veel beter, terwijl ze in Amerika alleen maar langzaam steeds zwaarder werd. Ook is ze veel minder ziek (lees verkoudheid, lichte griepjes) dan daar. Dus een veel betere weerstand. Komt toch door het voedsel wat de Amerikanen daar eten. Als wij daar gaan wonen zullen we dus veel beter moeten opletten wat we kopen en ook WAAR we het kopen qua voedsel.